(Fot. ACMS)
Zapusty. W staropolskiej kulturze sarmackiej, czas liczony od Nowego Roku i Epifanii do Wielkiego Postu. Czas zabaw, kuligów i przebierańców. Beztroski czas radości, ale i refleksji nad własnym żywotem. Zapustnym obyczajem były kwesty, czynione zwykle przez zakonników. Górował w tym sztuką Zakon OO Bernardynów, który na kwestarzy obierał braci ze światem obytych, wesołych a zacnych. Kwestę zbierano po dworach - w pieniądzach, zbożu i wiktuałach wysupłanych ze skarbczyków (spichlerzy). Bernardynów ceniono po dwakroć, jako że za młodu służyli wojskowo i bywali w dalekich krainach.
Zapomnianą dziś postać kwestarza polskiego, uwiecznił Adam Mickiewicz w poemacie Pan Tadeusz (1834).
Andrzej Schymalla
Obraz Józefa Brandta, Kwestarz.
Komentarze
Prześlij komentarz