JK, Jacek Kaczmarski (1957-2004), Poeta niezwykły, muzyk, historyk refleksyjny i profetyk doskonały, zawsze będzie przywoływany na kartach naszego bloga. Pisząc swoje refleksje nie stronię od cytatów, ale to, co, kto, i z czego - inteligentni ludzie sami już rozeznać powinni.
(ACMS)
Podług JK, z drobną korektą w sprawie własnej uczynioną.
Ja prosty człowiek – wierzę w słowo
Powiedzą – wstań i idź – to idę
Zarabiam ręką, no i głową
Nie grzeszę pychą ani wstydem
Dla ludzi mam otwarte drzwi
Niewiele zabrać można mi
Ale jak ktoś mi da po pysku –
Oddam z nawiązką – Ja nie Chrystus!
Ja prosty człowiek – mądrym ufam
Sprytnym nie wchodzę raczej w drogę
Mówię za siebie, chętnie słucham
Pojmuję to, co pojąć mogę
Dla głodnych talerz mam i stół
Z tego com zebrał – oddam pół
Ale jak sięgnie ktoś po wszystko –
Łapy przetrącę – Ja nie Chrystus!
Ja prosty człowiek – krwi oszczędzam
O byle co jej nie przeleję
Milsze mi życie, niż śmierć nędzna
Za obietnice i nadzieję
Bliźniemu też użyczę krwi
Byle starczyło jeszcze mi
Lecz niechby ktoś mi kroplę wyssał –
Z gardła wyszarpię – Ja nie Chrystus!
Ja prosty człowiek – cóż mi skarga?
Kadzą mi albo palcem grożą
Każdy swój krzyż przez życie targa
A jeszcze kamień mu dołożą
Dźwignę, to dobrze, nie – to nie:
Drżyjcie gdy krew zaleje mnie!
...
Zaleje mnie!...
Komentarze
Prześlij komentarz