TARANTELLA, NA SEN - del Gargano (XVIII w.)


Czy Pani ta kocha mnie?

Jak kocham Ją ja - ach!…

Złotymi różami usłane są

Ogrody, Jej nieziemskiej

Urody, klejnot aż po kres

Skałami, perlistą płynie

Wodą - strumieniami, a

Z nieba ptasi śpiew tako

- Akordami!

Pozwól mi grać dla Ciebie

O piękna Madonno, Pani

Ma…

Ty wiesz, jak to rzec jasno

Niźli ja!


(Tłumaczenie z dialektu puglijskiego/Barese © Andrzej Schymalla)

Komentarze