Đurđevdan Je
(To Dzień św. Jerzego)
Wiosna na moje ramię spływa
Młodych konwalii przybywa
Wszystkim, tylko nie mnie
Mnie na nich nie zbywa…
Zanim słońce wstało o świcie
W swoją drogę ruszyli dawni
Towarzysze, zanim zaszło
Sam zostałem, i nic już o niej
Nie słyszę
Hej, który tam dziś moją
Ma konwalię, kto ją ma?
Każdy z nich może mieć
Ale nie ja! - nie ja!
Hej, już świta, już świta
U Boga się zadłużę, bo…
Święty Jerzy nadchodzi
A ja z dala od niej, choć
Tak się w niej durzę!
(Bis!)
Hej, który tam dziś moją
Ma konwalię, kto ją ma?
Każdy z nich może mieć
Ale nie ja! - nie ja!
Niechaj wspomina jej imię
Każdego dnia, dnia każdego
Oprócz tego jednego - Dnia
Świętego Jerzego!
Hej, już świta, już świta
U Boga się zadłużę, bo…
Święty Jerzy nadchodzi
A ja z dala od niej, choć
Tak się w niej durzę!
(Bis!)
(Tłumaczenie utworu Đurđevdan Je © Andrzej Schymalla)
Đurđevdan - Dzień św. Jerzego, patrona wiosny. Według kalendarza gregoriańskiego przypada 23 kwietnia. Na Bałkanach obchodzony, według kalendarza juliańskiego - 6 maja. W języku bałkańskich Romów - Ederlezi - dzień, w którym kwitną konwalie.
Đurđevdan Je to serbski cover romskiej piosenki Ederlezi, słynnej na całym świecie dzięki aranżacji Gorana Bregovicia (na płycie Ćiribiribela, 1988), niegdyś lidera zespołu rockowego Bijelo dugme (srb./pol.- Бијело дугме/Biały guzik), a później autora wielu przebojów muzyki filmowej. Z tym, że… Ederlezi opowiada o romskim rytuale składania ofiary z barana w dniu, w którym kwitną konwalie, i o tańcu Oro* (srb./pol.- коло у колу/koło), a Đurđevdan Je - o niespełnionej miłości autora.
Đurđevdan Je jest również pieśnią kibiców FK Crvena Zvezda Beograd (srb./pol.- Фк Црвена Звезда Београд/Klubu Piłkarskiego Czerwona Gwiazda Belgrad).
Pozornie prosty, serbski wiersz - bardzo trudny w przekładzie na język polski, z zachowaniem większości słów, pierwotnego sensu i podtekstu.
W klipie wykorzystano fragmenty filmu Emira Kusturicy Dom wisielców, 1988 (srb.- Висећи кући) - znanego bardziej pt. Czas Cyganów.
(ISS)
*Oro/коло у колу/koło/χασάπικο/kasap havası - tradycyjny, być może najstarszy, najbardziej znany taniec na Bałkanach - od Macedonii po Słowenię. - Prawdopodobnie spopularyzowany przez klezmerów w XIX wieku. Uważany za taniec słowiański, ale znany także w Grecji i Azji Mniejszej (Turcja) oraz w kulturach mniejszościowych - romskiej i żydowskiej. Początkowo tańczyli sami mężczyźni, później - w niektórych krajach i kulturach - dołączyło koło kobiet. Oba się przeplatają.
Komentarze
Prześlij komentarz