BITWA POD WARSZAWĄ '1920

Słuchaj mię, Sauromatha...

13-15 sierpnia 1920. Na przedpolach Warszawy trwa bitwa z bolszewikami (nieprawidłowo zwana Bitwą Warszawską). 14 sierpnia, podczas obrony przeprawy przez Bug pod Dubienką, ginie oficer kontrwywiadu, mjr Wacław Drojowski / Drohojowski. Bolszewicy znajdują przy nim rozkaz bojowy i plan Marszałka Józefa Piłsudskiego, dotyczący kontrofensywy znad rzeki Wieprz. Komfront Michaił Tuchaczewski wysyła rozkaz do Aleksandra Jegorowa, dowódcy trzech armii Frontu Południowo-Zachodniego, nakazujący natychmiastowe wsparcie Frontu Zachodniego, i atak na Warszawę. Jegorow, pod wpływem swojego politruka - Józefa Stalina, ignoruje rozkaz Tuchaczewskiego, i Armia Konna Siemiona Budionnego pozostaje pod Lwowem. Polski wywiad, który od roku deszyfruje rosyjskie depesze, przesądza o uderzeniu znad Wieprza i oskrzydleniu bolszewików, którzy odstępują od stolicy, cofają się, i w panice przekraczają granicę Prus. Na Warszawę nie spadł ani jeden pocisk… Rzeczpospolita kolejny raz zasłoniła Europę. Mjr Wacław Drojowski / Drohojowski (!).

Andrzej Schymalla

Obraz Jerzego Adama Kossaka, Bitwa Warszawska (Cud nad Wisłą).